Alweer een maand later.. Weer een hoop gebeurd! Op 24 september had ik een afspraak met mijn gynaecoloog dr. Tiemessen. Ik heb haar gevraagd of ze nog iets voor mij kon betekenen in Leiderdorp, gezien de leeftijdsgrens aldaar van 40 jaar (i.v.m. embryodonatie, zie mijn vorige bericht).
Lang verhaal kort. Ze heeft gebeld en we mochten daar op gesprek komen. We hebben gepraat over de embryo's en hoe we dat zouden kunnen gaan doen.. Helaas, helaas (ik kan en wil er niet teveel over uitweiden) maar het ziet ernaar uit dat dit hem niet gaat worden... Het is een proces waar allen voor 100% achter moeten staan en dat is helaas nu niet het geval...
Wellicht over een paar maanden wel, maar ik heb er een hard hoofd in... En weet ook niet of ik zo lang nog kan en wil wachten. Volgende maand alweer een maandje ouder ook... Toch was er een lichtpuntje... Er is me aangeboden om eventueel embryo's te ontvangen van een 'ander paar'. Mijn leeftijd staat dan niet ter discussie.. Dat speelt nu de laatste dagen continu door mijn hoofd... Is dit mijn kans, mijn laatste hoop??
Natuurlijk ook nog uitgebreid met mijn vriendin over eiceldonatie gesproken. Zij staat er nog steeds achter en voor open en wil mij heel graag helpen maar ook zij heeft natuurlijk haar angsten.. En een hoop vragen ook nog..
Weer een heleboel dingen om over na te denken dus... En om over te praten met mijn lieve familie en vriendinnen.... Dat ga ik deze weken eens doen.. Praten, overdenken, praten, laten bezinken, praten, bedenken, praten.. En dan uiteindelijk een beslissing nemen, een knoop doorhakken...
