zaterdag 24 januari 2009

Mijn wens delen met mijn ouders

Mijn ouders weten nog helemaal niets van mijn grote verlangen.. Binnenkort gaan we met het hele gezin op vakantie en ik bedacht me dat ik dat het ideale moment zou vinden om mijn familie op de hoogte te brengen.
Maar ik kon toch niet meer zo lang wachten. Ik ben er zo vol van! Daarom heb ik het gister aan mijn ouders verteld. Ik vond het heel moeilijk.. Hoe moest ik het aanpakken. Maar eigenlijk ging het prima. Mijn ouders staan volledig achter me en steunen me. Ik ben zo blij dat ik het verteld heb!

Mijn mam gaat ook lekker mee naar de intake a.s. dinsdag. Ik vind het fijn dat ik het met hen kan delen. Van de week vertel ik het aan mijn broer en schoonzus. Wel spannend ook. Zij hebben namelijk ook een kinderwens en zijn al een aantal jaar bezig met zwanger proberen te raken. Ik ben benieuwd hoe zij zullen reageren, maar ik verwacht ook dat zij er positief tegenover zullen staan.

Oproep Rijnstate

Toen ik dinsdag bij de huisarts wegging bedacht ik me dat ik niet gevraagd had hoe lang het zou duren voordat ik bericht kreeg van het Rijnstate. Maar goed, ik had besloten dat als ik na een maand nog niks gehoord had, ik nog wel een keer zou bellen met de huisarts.

Donderdagmiddag 22 januari echter kreeg ik al een telefoontje van het Rijnstate!! Ze hadden mijn voice-mail ingesproken met de vraag of ik terug kon bellen... Ik was helemaal hyper!! Wat een snelle reactie! Ik heb me meteen even afgezonderd op mijn werk en ben gaan bellen, maar helaas kreeg ik niemand meer te pakken.

Ik heb het toen nog een paar keer thuis geprobeerd, maar helaas.
Ik heb toen vrijdag de 23e meteen om 08.15 uur gebeld en kreeg meteen contact! Ik mag dinsdag 27 januari al komen voor een intake-gesprek! Echt snel! Ik vind het zo spannend!!

Afspraak huisarts

Afgelopen dinsdag 20 januari was het dan zover.. De afspraak met de huisarts. Ik was 's ochtends erg zenuwachtig en probeerde me voor te bereiden op hoe ik het hem moest gaan vertellen. In de wachtkamer pakte ik een tijdschrift om even de tijd te doden...

Het tijdschrift HP De Tijd sprong in het oog; op de voorkant stond een zwangere vrouw en de volgende teksten: Het grote voortplantingsnummer, Ga heen & maak kinderen!, Geen man? Toch een kind.. Het tijdschrift was van maart 2008. Ik begon te bladeren en kwam op het artikel 'Geen man? Toch een kind'.
'Het grote verlangen' was de titel van dit artikel. Het sloeg precies de spijker op zijn kop en omschreef precies ook mijn verlangen. Ik was het verhaal aan het lezen toen de huisarts me riep. Ik nam het tijdschrift mee en zei tegen hem dat dit precies was waar ik ook mee rondliep.

Hij hoorde me aan en begreep heel goed mijn gevoelens en mijn verlangen. Hij zou me gaan aanmelden bij het Rijnstate Ziekenhuis in Arnhem. Hij vertelde me dat ik dan een brief zou krijgen voor een 1e afspraak. Ik ging met een fijn gevoel weer weg, op naar mijn werk, en met het tijdschrift in mijn tas...

woensdag 14 januari 2009

De afspraak met de huisarts is gemaakt....

Na lang wikken en wegen, heb ik nu dan eindelijk een afspraak gemaakt met mijn huisarts.. Ik heb al zo lang een kinderwens... Nu ga ik mijn wens proberen te verwezenlijken.. Ik ben alleenstaand, 38 jaar en mijn klokje tikt ontzettend hard.. Nog steeds geen leuke man tegengekomen, dus waarom nu wachten op die ene leuke.. als ik het ook alleen kan??

Volgende week dinsdag afspraak dus bij de huisarts... Wat zal hij zeggen?