Poging 10 is een feit, maar het liep allemaal wat anders dan ik gedacht had... Heb me vrij somber gevoeld de afgelopen dagen, maar vandaag voel ik me goed, want ik ben jarig!!! Dus hier mijn verhaal..
Voor de zekerheid was ik begonnen met testen vanaf dag 11 (maandag), maar t/m woensdag was deze negatief. Dus woensdag op naar het ziekenhuis alwaar ik hoopte 2 prachtig gegroeide eitjes te zien.. Dat bleek slechts stille hoop..
Op de echo was maar 1 eitje te zien en die was niet gegroeid.. Die grote van 15 mm was spoorloos.. Hoe kon dat nou? Gezocht en gezocht, maar nergens! Ik was helemaal in de war, hoe kon dit nou? Volgens dr. Rozenburg zou het kunnen dat ik net mijn eisprong gemist had (ik had dinsdagavond niet getest..). Ik vond het allemaal een vreemd verhaal. Op de valreep stelde ze voor toch maar een rietje te insemineren, want 'niet geschoten is altijd mis'.. Beetje vreemd verwoord door een arts.
Dus zo gezegd zo gedaan. Ik was compleet overdonderd door dit alles, geen ei.., toch nog maar een rietje erin.., dus niet de opgewerkte zaadjes... Voor de zekerheid moest ik nog bloed laten prikken, om te controleren of alles in orde was.
Onderweg weer naar mijn werk had ik mijn schoonzus aan de telefoon en toen schoot ik helemaal vol. Wat was er gebeurd? Ik had ook niet eens gecontroleerd of ze wel de juiste donor had genomen; normaal check je dat even, maar ook dit gebeurde niet. Ik voelde me zo machteloos... En heb het gevoel dat deze poging niets waard is..
Ik heb mijn tranen even de vrije loop gelaten. Wat ik zo vervelend vind, is dat ik me gewoon een nummer voel in het ziekenhuis.. Als ik een vraag heb of een probleem, kan ik niet zomaar iemand bellen.. Dat vind ik nu steeds moeilijker worden vooral ook omdat het allemaal zo lang duurt...
Woensdagmiddag kreeg ik de uitslag van het bloed en dat bleek helemaal goed te zijn! Zoals ik te horen kreeg 'perfect getimed!'. Toen voelde ik me wel weer iets beter.. Maar heb er een vreemd gevoel bij..
Inmiddels hebben mijn broer en schoonzus ook hun zoveelste poging om zwanger te worden achter de rug afgelopen zaterdag.. Niets zou mooier zijn dan samen zwanger! We duimen en hopen heel hard..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten