Ik heb veel gepraat, overlegd en gesproken met vrienden en familie. Uiteindelijk heb ik wederom een afspraak gemaakt in Medisch Centrum Kinderwens in Leiderdorp om over algemene embryodonatie te praten.
Het was helaas geen goed gesprek. Mijn leeftijd (inmiddels 42) en het feit dat ik alleenstaand ben, was nu ineens toch een probleem. Dit is niet volgens hun protocol. De arts gaf me geen goede hoop. Ze wilde me nog niet helemaal afwimpelen, dus zou ze het in het team bespreken. Afgelopen vrijdag ben ik gebeld. Helaas ben ik nog niet besproken en wacht ik dus nog steeds in spanning af of zij iets voor me kunnen betekenen.
Inmiddels heb ik ook met de IVF-kliniek in Brussel gebeld, omdat de arts in Leiderdorp mij door had gegeven dat ik het daar ook alvast moest proberen. Helaas geen goed nieuws. In Brussel starten ze geen behandeling meer als je 42 jaar bent.
Het is nu dus het telefoontje van Leiderdorp afwachten. En ik ga ook snel nog in gesprek met mijn vriendin die eventueel haar eicellen aan mij wil afstaan.
Steeds vaker speelt de vraag door mijn hoofd 'Gaat het ooit nog lukken??'.
Hier hetzelfde, snik. Wat een gekloot allemaal...
BeantwoordenVerwijderenAch meid toch, wat naar dat je plannen en ideeen mogelijk niet gerealiseerd kunnen worden. Werd die verdomde wens maar wat minder dan zou het misschien iets makkelijker zijn. Maar die wens kruipt waar her kruipen kan en houdt je in je greep.
BeantwoordenVerwijderenSterkte Vee. Ik duim voor een positief telefoontje.