Vanmorgen de punctie gehad. Ik zag er eigenlijk niet erg tegenop. Ik had zoiets 'ik laat het maar over me heen komen'. Vanmorgen om half 8 de zetpil Diclofenac genomen en toen richting mijn moeder. Ruim op tijd waren we in het ziekenhuis. Iets na half 9 werd ik geholpen. Alles werd goed uitgelegd. Het aanprikken van de follikels was een beetje gevoelig maar over het algemeen vond ik het reuze meevallen!
Daarna met het vat met de 3 rietjes en 7 buisjes op mijn buik richting Utrecht. Via wat omwegen (we stonden in het Kinderziekenhuis bleek later!) kwamen we op de goede afdeling. Alles ingeleverd en toen begon het wachten. Pas op het moment dat we aan de balie stonden om te horen óf en hoeveel eitjes er waren gevonden, werd ik zenuwachtig... Maar.... Goed nieuws!! Maar liefst 10 goede eitjes gevonden! Yes!!
Toen dus weer richting Rijnstate om daar het vat met de overgebleven 2 rietjes af te geven. We kwamen net in de lunchpauze en alle gynaecologen en verpleegkundigen zaten bij elkaar. De deur zwaaide open en ze vroegen 'En? En?'. 10 eitjes!! Ik kreeg allemaal leuke reacties en iedereen was blij voor me..
Daarna ben ik lekker naar huis gegaan en heb ik een paar uurtjes geslapen. Ik heb niet erg veel last van mijn buik, meer van geborrel van de zetpil.. Haha! Hopelijk blijft het zo en blijf ik me goed voelen, anders nemen we maar een paracetamolletje. Zometeen ook de Utrogestan in brengen (2 bolletjes). Dat moet ik vanaf nu tweemaal daags doen.
A.s. donderdag word ik tussen 10.00 en 11.00 uur gebeld door Utrecht of er embryo's zijn ontstaan. Daar leef ik nu weer naar toe, alles stap voor stap. Mijn duimen draaien weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten