Mijn 100e bericht.. En geen goed bericht... Verdomme.. Gister keihard ongesteld geworden.. Gewoon op mijn werk... Vreselijk.. Het was op dat moment 'knop om' en weer door.. Toen ik gisteravond thuis kwam, brak ik.. Heb de hele avond gehuild.. Wat voel ik me leeg en ongelukkig.. Wat is dit moeilijk, alles in je eentje dragen...
En weer rijst de vraag... Zou het ooit nog lukken? Waar blijft mijn geluk?
Vanmorgen maar weer met het ziekenhuis gebeld.. Ik heb nog een cryo dus ga meteen door met de volgende behandeling.. Vrijdag 3 februari weer de eerste echo.. Op hoop van zegen..
Ohhh, nee! Ik hoopte zo op goed nieuws.
BeantwoordenVerwijderenIk kan je alleen maar heel veel sterkte toewensen om dit verdriet een plekje te geven en dat je wens toch nog mag uitkomen met je laatste eskimootje.
Liefs Monique
Potverdikkie zeg, wat een rot bericht! Kan me je moedeloosheid voorstellen. Je bent al lang bezig en het lukt blijkbaar heel veel andere mensen wel, waarom jou niet? Soms is dat onbegrijpelijk. Jouw timing is optimaal, je hebt al een klein embryootje dat alleen nog maar hoeft in te nestelen en dan nog lukt het niet. Grrr... zo stom.
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffel!