Ik zal jullie even bijpraten.. Heb helaas geen goed nieuws... Wat is er allemaal gebeurd de afgelopen dagen? Nadat ik zondagavond de Pregnyl had gespoten, bedacht ik ineens dat er wel heel veel tijd tussen de Pregnyl en de terugplaatsing zat... 7 dagen maar liefst. Ik ben in mijn blog gaan speuren en zag dat bij terugplaatsingen van mijn cryo's er iedere keer maar maximaal 4 of 5 dagen tussen zat.. Heb dus maandag 2 juli een mail gestuurd aan het ZH en dit uitgelegd. Ik kreeg een mail terug dat de terugplaatsing inderdaad eerder zou zijn en wel donderdag in plaats van zondag..
Een en ander bleek later te maken te hebben met de positieve ovulatietest die ik zondagavond had vóórdat ik de Pregnyl spoot. Daardoor moest de terugplaatsing nu eerder plaats hebben. Vond het zo raar dat ik hier zelf mee moest komen.. Vrijdags bij de echo vroeg de gyn of ik nog 3 testen had liggen (zaterdagochtend, zaterdagavond en zondagochtend). Ja, die had ik, maar dus helemaal niets gezegd over dat ik zondagavond moest testen. Dat heb ik uit mezelf gedaan..
Uiteindelijk ben ik toen door Utrecht gebeld en werd de terugplaatsing voor donderdag gepland. Ze zouden in de ochtend mijn cryo ontdooien en tussen 10 en 12 zou ik het telefoontje krijgen om te horen of hij goed ontdooid was.
Ik had al bij voorbaat geen goed gevoel over deze poging.. Dit ging weer allemaal zo vreemd... En ik kreeg helaas gelijk.. Donderdagochtend werd ik gebeld door Utrecht 'Dag mevrouw, ik heb helaas geen goed nieuws.... Uw cryo is niet goed ontdooid'. Tja, dat was even slikken, maar was op mijn werk en moest dus gewoon weer door... Heel gek zo maar ineens is alles voorbij.. Dit was mijn allerlaatste poging... En met 1 telefoontje stort dan ineens je hele wereld in...
Gek genoeg heb ik er geen traan om gelaten.. Word je nu echt gewoon zo murw na al die jaren?? Had die middag vrij dus heb toch maar iets gezelligs gedaan met mijn mama om toch even mijn zinnen te verzetten. Dat was goed..
Wat een bizar verhaal en wat een ontzettend K** einde. Frusterend dat het niet gelukt is.
BeantwoordenVerwijderenBlij dat het ziekenhuis met je in gesprek gaat over hoe verder. Zijn er nog opties?
Ach meis, wat een ontzettend rap en kl*** einde van dit moeilijke proces om jouw grote wens te vervullen. Wat vind ik dit naar voor je. Ben ook benieuwd of er nog opties zijn.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte met het verwerken van deze bijzondere, zware reis. En hopelijk komt er voor jou, hoe weet ik niet, toch een lief kindje op je pad. Sterkte meis.