Geen kerstkadootje voor mij... Weer niet zwanger...

Grote teleurstelling... Gisterochtend ongesteld geworden... &*^%#@$ Baal als een stekker.. Had stiekem op het allermooiste kerstkadootje ooit gehoopt... Maar helaas is het me niet gegund... Heb gisteravond in de nachtmis een gebedje gedaan.. Hopelijk is 2010 dan mijn jaar!!!

Morgen op vakantie naar Oostenrijk. Lekker een weekje skiën met de familie. Heb er zin in. Bekijk het nu maar even van de zonnige kant: kan ik lekker aan de glühwein! Haha!

Aanspreekpunt ziekenhuis

Heb weer een berichtje ontvangen van de psycholoog mijnheer Van Duinen. Ik kan een afspraak gaan maken met een gynaecoloog voor een 20-minuten gesprek. Ik denk dat ik het nu nog even uitstel en afwacht tot einde van het jaar (dan weet ik of ik wél of niet zwanger ben...).

Inseminatie 4

Woensdagochtend naar het ziekenhuis geweest. Toch maar weer donor 1 gekozen, omdat ik het gevoel heb dat de vorige keren met de testen van het Kruidvat misschien wel de eisprong niet goed gemeten is en mijn voorkeur gaat toch écht uit naar meneer 1 dus.... Nu weer op het wachtbankje.

Bij de inseminatie kwam het rietje tegen mijn baarmoeder aan wat even gevoelig was. 's Middags had ik wederom last van pijn in de onderbuik.. Het heeft de hele dag aangehouden. Ook donderdag had ik nog last van buikpijn.. Ik hoop maar dat het allemaal positieve voortekenen zijn..

Ovulatietest 5

Vanmorgen weer begonnen met testen.. Dag 9 vandaag, maar ik wil op safe gaan deze keer. Helaas negatief. Voor de zekerheid heb ik ook nog de test van het Kruidvat gedaan; die gaf een positief resultaat! Hier word ik dus echt moedeloos van.. Vanavond maar weer opnieuw testen.

Tot nu toe weer alles negatief. Vrijdagavond (beide testen negatief), zaterdagochtend (de test van het Kruidvat leek positief te zijn, maar die van Clearblue was negatief), zaterdagavond, zondagochtend, maandagochtend... Heel erg vervelend. Heb nu een berichtje gestuurd naar de psycholoog met wie ik destijds een gesprek had. Ik wil een vast aanspreekpunt in het ziekenhuis bij wie ik terecht kan met mijn vragen en onzekerheden. Hopelijk krijg ik snel een reactie en ondertussen ga ik maar gewoon door met testen...

Dinsdagochtend weer nietsvermoedend een test gedaan; plasje opgevangen in een ander bakje, want maandagavond stootte ik het glas kapot waar ik normaal de plasjes in opvang.. Ik moest een nieuwe verpakking Clearblue open maken.. Tijdens het wachten ben ik maar vast brood gaan smeren. Uiteraard ging ik ervan uit dat de test weer negatief zou zijn, maar wat bleek..... hij was POSITIEF!!!! Ongelooflijk, ik zag écht een smiley staan! Ik heb er wel 20 keer naar gekeken, maar hij was écht positief. Ik heb even een traantje weggepinkt... Eindelijk dan weer!

Dus gebeld met het ziekenhuis en mag woensdag komen voor poging 4! Oh ja, heb een keurig bericht terug gekregen van de psycholoog; hij mailde dat hij mijn bericht door zou sturen naar een gynaecoloog van het KID-team. Ik heb hem maar meteen even terug gemaild dat ik nu een positieve test in handen had... Maar desalniettemin hoop ik toch een aanspreekpunt te krijgen.

Ovulatietest 4

Op aanraden van een mailvriendin (die ook zwanger probeert te worden middels een donor) heb ik nu maar eens de ovulatietest van Clearblue gekocht. Wel duur: € 33 voor 7 testen (die van het Kruidvat kost maar € 10 voor 5 testen). Dit is een digitale test en geeft een duidelijker resultaat; een smiley als de test positief is en een rondje bij negatief resultaat. Bij de test van het Kruidvat moet je streepjes aflezen, die soms een vertekend beeld kunnen geven...

Zondagochtend 1e testje gedaan: negatief (dag 9/10 van de cyclus). Maandagochtend wederom testje en weer negatief. Vanochtend dan maar weer en ook dit keer negatief. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt. Bij de afgelopen 3 keren was de test steeds op dag 10 positief en ging ik op dag 11 naar het ziekenhuis. Nu dus voor het eerst met een nieuwe test nog geen positief resultaat... Morgenvroeg maar weer proberen.

Woensdag en donderdag ook negatief.... Huh? Ik snap er helemaal niks van. Dus donderdag ziekenhuis gebeld. Ik kreeg te horen dat ik in ieder geval door moet gaan met testen t/m dag 16, dus t/m zondag. En dat het best eens zo kan zijn dat ik deze maand geen eisprong heb..

Vrijdag, zaterdag en zondag wederom negatief.. 8 dagen, 8 testen verder en nog geen positief resultaat. Dinsdagochtend weer ziekenhuis gebeld. Ik moet me niet ongerust maken; deze maand blijkbaar geen eisprong gehad en gewoon volgende maand opnieuw beginnen. Ik heb er toch wel een raar gevoel bij.. Waren de testen van het Kruidvat de afgelopen keren wel betrouwbaar? Whargh!! Niet te veel bij nadenken maar en gewoon op naar volgende maand!

Een illusie armer...

Nou, het hoofdstuk mannen gaat nu écht ctrl-alt-delete uit mijn hoofd!! Ik ben er zo helemaal klaar mee!!! Heb ik een inseminatie overgeslagen vanwege een man en belt hij een week na onze 1e date doodleuk op dat ik niks van hem moest verwachten; hij was een vrijbuiter en niet uit op een serieuze relatie... Duh!! Wat een klotezooi!! Echt heel boos en ontzettend teleurgesteld. Jeetje, heb ik mijn leven toch weer door een vent laten bepalen!! Dat dus nooit meer!!

Ik ga nu voor 1000% voor mijn kinderwens en laat me door niets en niemand meer tegenhouden! Nu ongesteld dus over een week weer ovulatietest doen. Laat donor 2 maar komen!! Ik ben er helemaal klaar voor!!!!

Inseminatie overgeslagen

Inseminatie 4 stond gepland voor dit weekend, maar heb m even overgeslagen. Had woensdag een blind date met een heel leuke man!! Wil hem heel graag beter leren kennen.. Daarom besloten om de inseminatie die voor dit weekend ingepland zou zijn, over te slaan. Ik ga hem vandaag weer zien! Jeetje, een man die mijn plannen in de war schopt.. Maar zou het zo raar vinden om nu ineens zwanger te worden.. Dus ga maar eens zien of het wat wordt.. En anders gaan we volgende maand gewoon weer verder!!!

Wederom niet zwanger...

Helaas, weer niet zwanger.. Afgelopen woensdag (keurig op tijd!) ongesteld geworden.. Dus op naar poging 4. Ik ga dan voor donor 2, ben benieuwd.. Misschien matchen we beter!

Inseminatie 3

Vrijdag 11 september weer dag 10 van de cyclus, dus weer testje gedaan. Was positief dus wederom ziekenhuis gebeld. Ik kon zaterdag de 12e komen. Fijn om op zaterdag te gaan; tenminste even geen smoezen verzinnen op mijn werk.. Weer een andere gynaecoloog, wel een heel aardige! En binnen een paar minuutjes was het weer gepiept.. Spannend weer!

Helaas... Ook poging 2 mislukt....

Shit, balen, weer niet gelukt.... Dit keer had ik een sprankje hoop... Maandag 31 augustus zou ik ongesteld moeten worden. Maandag nog niet ongesteld, dinsdag ook niet.. Er ging van alles door me heen.. Zou het?? Oh jee, spannend!! Ook woensdagochtend niet ongesteld.. Bij ieder toiletbezoek was ik zenuwachtig... Maar helaas.. Aan het eind van de dag dan toch ongesteld geworden... Jammer.. Op naar poging 3 dan maar!

Inseminatie 2

Donderdag 13 augustus 14.00 uur. Afspraak met dr. Hartog. Wel lullig. Het was weer mijn 1e werkdag na bijna 4 weken vrij gehad te hebben. Dus er maar een smoes van gemaakt dat ik naar de tandarts moest om een verloren vulling weer te laten maken. Ik moest iets langer wachten. Aardige arts. Om half 3 zat het er alweer in; wederom donor 1. En nu dus weer afwachten.

Omdat ik nu alles een keer heb meegemaakt, probeer ik er wat minder mee bezig te zijn. Ik weet nu hoe alles verloopt. Beïnvloeden kun je het niet, dus maar gewoon zien hoe het dit keer loopt.

Ovulatietest 2

Woensdag 12 augustus weer de 10e dag van de cyclus, dus wederom 's ochtends een ovulatietest doen. En meteen was hij weer positief! Raar gevoel weer. Heb 's avonds voor de zekerheid weer een test gedaan. Die was negatief!?!? Een uur later om 20.00 uur nog maar een test gedaan en deze was ook weer negatief. Ik snap er niks van!

Morgen dus maar gewoon naar het ziekenhuis bellen om te vragen of de afspraak van die middag wel door moet gaan. Donderdagochtend er nog maar eens een test tegenaan gegooid; deze was weer positief. Het ziekenhuis gaf aan dat ik gewoon moet komen voor de inseminatie en dat ik voortaan moet uitgaan van de 1e positieve test. Het betekent gewoon dat de eisprong er aan zit te komen.

Helaas.... Niet zwanger....

Maandag 3 augustus, nog steeds niet ongesteld. Vanavond na het eten maar een test doen dan.. Plasje opgevangen en met z'n allen rond de tafel met de test. 3 lange minuten wachten.... Helaas... Negatief! Ik voelde het eigenlijk al. De hele zondag en maandag had ik al een beetje last van mijn buik en onderrug. De ongesteldheid zat er aan te komen. En ja, ik had gelijk. Dus 's avond maar meteen een flinke borrel gedronken en een heerlijke sigaret gerookt! Haha! Op naar poging 2.

Vakantie Spanje

Donderdag 30 juli vertrek ik voor een heerlijk weekje naar Spanje, op naar mijn vriendin en haar kids. In mijn toilettas 2 zwangerschapstesten voor de zekerheid.. We hebben het heel erg gezellig samen. Wel raar om niets te drinken (alcohol..). Het is een super vakantie met ontzettend mooi weer en veel lol! Mijn vriendin en de kids leven ontzettend met me mee... Iedere keer naar de wc.. Nee, nog niet ongesteld.. Spannend!!!

In spanning afwachten...

Het afwachten en aftellen is begonnen... Ik heb wisselende gevoelens.. Soms ben ik misselijk, dan weer hoofdpijn, moe... Het voelt wel een beetje zwanger eigenlijk... Al die tekenen.. En braaf geen alcohol, niet roken, geen ibuprofennetjes.. Ik hou overal maar rekening mee, want stel dat ik zwanger ben.. Iedere dag ben ik er wel mee bezig. Gewoon blijven afwachten.. Maandag 3 augustus moet ik ongesteld worden, in mijn vakantie!

Inseminatie

Vandaag om 11.10 uur afspraak met dr. Kraaijenbrink. Mam gaat mee. Raar, gisteren was ik veel zenuwachtiger. Vandaag ben ik de rust zelve.. Ook erg goed geslapen. Gisteravond trouwens laatste sigaretje gerookt en ook laatste glaasje rosé voorlopig...

Rond 11.30 uur was het dan zover. De dokter ging 'mijn' rietje halen en dat werd ingebracht. Voelde even raar omdat het helemaal tot in je baarmoeder wordt ingebracht. Het was zo gepiept! Binnen 10 minuten stonden we eigenlijk alweer buiten!

Onbewust heb ik een beetje krampachtig de 1e paar uur na de inseminatie de benen bij elkaar geknepen.. Haha! Het loopt er echt niet uit, maar toch. Nu dus rustig afwachten.. Vanavond uit eten, maar geen wijntjes voor mij.. Lekker fris!

Ovulatietest

Vannacht heel slecht geslapen.... Vandaag namelijk de ovulatietest doen.. Ben om de 2 uur wakker geweest. Er ging van alles door mijn hoofd... De test moet ik vóór 08.00 uur doen. Oh jee, als ik me maar niet verslaap... De test mag niet van de ochtendurine... Oh jee, als ik nog maar een 2e plasje kan doen zo.. Zou de test goed gaan? Positief zijn? Dan moet ik morgen al... Goed, 2e plasje gelukt... Nu de test uitvoeren.... 3 minuutjes wachten... Ondertussen maar kopje thee maken..

3 minuten zijn voorbij, test geeft 2 streepjes aan, dat betekent positief! Ik geloof het niet. Nog een keer de gebruiksaanwijzing lezen en nog een keer en nog een keer... Het is écht zo! Mijn hele lijf is hyper, vol adrenaline, emoties, onbeschrijflijk... Morgen dan de 1e inseminatie??

Bellen met het ziekenhuis. Twijfels... Moet ik de test vanavond nog een keer doen? Nee hoor, wordt me verzekerd, positief is positief. Kun je morgen om 11.10 uur? Natuurlijk kan ik dan! Nog meer hyper, adrenaline, en een paar traantjes vloeien....

Heb een paar sms-jes gestuurd. Gek dat je het op dit moment niet met iemand kunt delen.. Mam slaapt nog denk ik, broer is al aan het werken... Vriendinnen werken of slapen nog.. Dus sms-en dan maar.
Broerlief smst meteen terug: 'Super veel succes morgen en ik hoor het wel'. Later mama: 'Ik moest er even een weg pinken, spannend. Wel een beetje ontspannen, zal moeilijk zijn maar doe je best'. Schoonzus: 'Helemaal super, hoop echt voor je dat het lukt, dat heb je echt verdiend! Ik denk aan je en duim voor je morgen, liefs en dikke kus'. Tante: 'Ik snap heel goed dat je zenuwachtig en emotioneel bent. Het is ook niet niks, een grote stap! Succes morgen'. Vriendin: 'Helemaal super! Nu gaat het wel erg snel... geniet ervan en succes x'.

Uitleg KID-behandeling Rijnstate

Dinsdag 30 juni was het dan zo ver. Ik had een afspraak in het Rijnstate voor de uitleg van de KID-behandeling. Heel spannend!

Samen met mijn moeder ging ik er heen. Ik had een ontzettend leuk en fijn gesprek met mevrouw De Man. Zij heeft alles heel duidelijk uitgelegd. Samen hebben we 3 donoren uitgezocht. Het is nu afwachten tot ik ongesteld word. Dan kan ik daarna met de ovulatietest beginnen.

Aan de hand van de ovulatietest wordt bepaald wanneer je eisprong gaat plaatsvinden. Als ik een positieve test heb, moet ik bellen met het Rijnstate en maken ze een afspraak voor de 1e inseminatie! Oh, wat spannend allemaal. Als alles meezit, zou ik over ongeveer 2 weken dan geïnsemineerd gaan worden!! Ik kan niet wachten!!

Vrienden

Wat ik ook nog even kwijt moet... Ik kreeg van mijn lieve vriendin K. een tijdschrift opgestuurd 'Wij, jonge ouders' met daarbij een hartverwarmend briefje. In het tijdschrift stond een artikel over een vrouw die 2 kinderen heeft gekregen door middel van KID. Super dat iedereen zo met me meeleeft... Het briefje was ook zo lief... Kreeg er tranen van in mijn ogen...

En laatst bij een ander vriendinnetje van mij kreeg ik een aantal mooie verhalen onder ogen van KID-kinderen in het blad Psychologie.. Ook erg fijn en mooi om te lezen..

Oproep Rijnstate om de behandeling door te spreken

Afgelopen zaterdag, na een lange dag gewerkt te hebben, post op de deurmat van.... Rijnstate!! Oei, spannend... Ik kan gaan beginnen met de KID-behandeling!! Ik heb op 30 juni een afspraak voor de uitleg over de behandelwijze van de ovulatietest. Na dit gesprek gaan we starten met de behandeling!!
Misschien dus eind juli al de 1e inseminatie??! Oh, ik ben echt zooo blij!!

Ik mag door!!

Ja, ja, ja, jippie, blij, blij, hoera!!!!!! Ik kan niet beschrijven hoe ik me voel!! Yeah, yeah!! Zaterdag 18 april kwam dan eindelijk de verlossende brief van het Rijnstate! Na het lezen van de 1e regel 'Na overleg in ons KID-team hebben wij besloten om u in behandeling te nemen' kwamen de tranen van blijdschap. Onbeschrijflijk!!

Meteen mama gebeld. Ook super blij natuurlijk. Daarna mijn broer en weer janken. Het is zo mooi!! Ook de paar vrienden en mijn tante het blije nieuws verteld. Iedereen is super blij voor me!! De wachtlijst is 6 tot 8 maanden..

Oeff... Het kan me nu niet snel genoeg gaan!!

Dag des oordeels....

Vandaag was het zover... Ik ben besproken!! Vandaag was het maandelijkse overleg met het KID-team. Word ik geaccepteerd?? Wie zal het zeggen? Ik moet nog 2 weken geduld hebben.. 2 lange lange weken... Ik ga maar heel hard duimen!!

Bezoek klinisch psycholoog

Vandaag, vrijdag 27 maart, om 10.15 uur afspraak met dr. van Duinen. Hij vertelde zijn rol in het verhaal. Hij begeleidt mensen in dit medische proces. Ik moest wat over mezelf vertellen en hij heeft mij een aantal vragen gesteld. Het was een erg prettig gesprek. Nu is het nog even afwachten of ik geaccepteerd word. Wel raar eigenlijk. Ieder stel kan zo maar een kind krijgen en ik moet eerst 'geaccepteerd' worden. Hij legde uit dat dit is omdat zij medisch verantwoordelijk hiervoor zijn. Ok dan.. Volgens dr. van Duinen is de wachttijd korter. Hij had het over 6/7 maanden! Jee, dat zou betekenen dat ik eind augustus al een oproep kan krijgen!! Wauw!

Op 7 april word ik weer besproken in het maandelijkse teamoverleg. Dan duurt het ongeveer 2 weken totdat ik weet of ik door mag... Heel spannende tijd dus nu tegemoet.. En weer wachten..

Oproep klinisch psycholoog

Bij mijn afspraak in het ziekenhuis ben ik vergeten te vragen hoe lang het zou duren voordat ik op gesprek moest komen bij de psycholoog... Inmiddels is het maandag 23 maart en ik ben nog steeds niet gebeld. Al 2 maanden aan het wachten dus.. Daarom heb ik zelf maar eens met het ziekenhuis gebeld.

Ai, er was een foutje gemaakt.. Mijn dossier lag in het archief. Dat was niet de bedoeling.. Ik kreeg te horen dat ik zo snel mogelijk een berichtje zou krijgen van de psycholoog. Dus even afwachten nog.

Donderdag 26 maart werd ik gebeld! Door de psycholoog, dr. van Duinen. Een heel aardige man. Of ik vrijdag 27 maart om 10.15 uur zou kunnen komen. Nou, komt dat even goed uit. Ik ben vrijdag vrij! Hoef ik dus geen smoezen te verzinnen.

Mijn broer en schoonzus op de hoogte brengen

Een dag na de intake in het Rijnstate was mijn schoonzus jarig. Ik was van plan nu ook mijn broer en schoonzus op de hoogte te gaan brengen. Toen iedereen weg was en we nog met een paar mensen zaten (mijn ouders, mijn broer en schoonzus en mijn tante) heb ik het verteld!

Ook nu reageerde iedereen weer super enthousiast! Ik word begrepen en ook zij staan achter mij en zullen me helpen en steunen. Wat een fijn gevoel... Het voelt goed om er met mijn familie over te praten.

Intake Rijnstate

Dinsdag 27 januari was het dan zover.. De intake in het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem. Om 15.10 uur werd ik verwacht bij dr. Blokzijl. Ik had 's middags lekker vrij genomen van mijn werk. Op de vraag wat ik ging doen, heb ik gezegd dat ik wat dingetjes moest regelen. Is helemaar waar toch?

Ik was best zenuwachtig. Eindelijk dan om 15.30 uur werd ik opgehaald. Ik had een fijn gesprek met dr. Blokzijl. Ik kende hem nog van een aantal jaren geleden toen ik bij hem in behandeling was in verband met onrustige cellen, die geconstateerd werden bij het bevolkingsonderzoek voor baarmoederhalskanker.

Ik had verwacht dat ik een heel verhaal moest doen over het hoe en wat van mijn kinderwens. Maar dat was niet zo. Ik moest een aantal vragen beantwoorden en ik werd op de hoogte gebracht van de procedure.

Vanaf vandaag sta ik op de wachtlijst voor een donor!! De minimale wachttijd is 1 jaar. Er dient nu nog een gesprek te komen met een klinisch psycholoog en ook krijg ik nog een inwendig onderzoek. Dat kon helaas vandaag niet vanwege mijn maandelijkse periode.

Er moest ook nog bloed geprikt worden, om mijn bloedgroep vast te stellen en te kijken of je geen geslachtsziekten of hiv hebt. Dus paar buisjes bloed zijn er afgenomen en toen weer op naar huis.
Ik was heel erg opgewonden. Nu gaat het écht beginnen!!

Mijn wens delen met mijn ouders

Mijn ouders weten nog helemaal niets van mijn grote verlangen.. Binnenkort gaan we met het hele gezin op vakantie en ik bedacht me dat ik dat het ideale moment zou vinden om mijn familie op de hoogte te brengen.
Maar ik kon toch niet meer zo lang wachten. Ik ben er zo vol van! Daarom heb ik het gister aan mijn ouders verteld. Ik vond het heel moeilijk.. Hoe moest ik het aanpakken. Maar eigenlijk ging het prima. Mijn ouders staan volledig achter me en steunen me. Ik ben zo blij dat ik het verteld heb!

Mijn mam gaat ook lekker mee naar de intake a.s. dinsdag. Ik vind het fijn dat ik het met hen kan delen. Van de week vertel ik het aan mijn broer en schoonzus. Wel spannend ook. Zij hebben namelijk ook een kinderwens en zijn al een aantal jaar bezig met zwanger proberen te raken. Ik ben benieuwd hoe zij zullen reageren, maar ik verwacht ook dat zij er positief tegenover zullen staan.

Oproep Rijnstate

Toen ik dinsdag bij de huisarts wegging bedacht ik me dat ik niet gevraagd had hoe lang het zou duren voordat ik bericht kreeg van het Rijnstate. Maar goed, ik had besloten dat als ik na een maand nog niks gehoord had, ik nog wel een keer zou bellen met de huisarts.

Donderdagmiddag 22 januari echter kreeg ik al een telefoontje van het Rijnstate!! Ze hadden mijn voice-mail ingesproken met de vraag of ik terug kon bellen... Ik was helemaal hyper!! Wat een snelle reactie! Ik heb me meteen even afgezonderd op mijn werk en ben gaan bellen, maar helaas kreeg ik niemand meer te pakken.

Ik heb het toen nog een paar keer thuis geprobeerd, maar helaas.
Ik heb toen vrijdag de 23e meteen om 08.15 uur gebeld en kreeg meteen contact! Ik mag dinsdag 27 januari al komen voor een intake-gesprek! Echt snel! Ik vind het zo spannend!!

Afspraak huisarts

Afgelopen dinsdag 20 januari was het dan zover.. De afspraak met de huisarts. Ik was 's ochtends erg zenuwachtig en probeerde me voor te bereiden op hoe ik het hem moest gaan vertellen. In de wachtkamer pakte ik een tijdschrift om even de tijd te doden...

Het tijdschrift HP De Tijd sprong in het oog; op de voorkant stond een zwangere vrouw en de volgende teksten: Het grote voortplantingsnummer, Ga heen & maak kinderen!, Geen man? Toch een kind.. Het tijdschrift was van maart 2008. Ik begon te bladeren en kwam op het artikel 'Geen man? Toch een kind'.
'Het grote verlangen' was de titel van dit artikel. Het sloeg precies de spijker op zijn kop en omschreef precies ook mijn verlangen. Ik was het verhaal aan het lezen toen de huisarts me riep. Ik nam het tijdschrift mee en zei tegen hem dat dit precies was waar ik ook mee rondliep.

Hij hoorde me aan en begreep heel goed mijn gevoelens en mijn verlangen. Hij zou me gaan aanmelden bij het Rijnstate Ziekenhuis in Arnhem. Hij vertelde me dat ik dan een brief zou krijgen voor een 1e afspraak. Ik ging met een fijn gevoel weer weg, op naar mijn werk, en met het tijdschrift in mijn tas...

De afspraak met de huisarts is gemaakt....

Na lang wikken en wegen, heb ik nu dan eindelijk een afspraak gemaakt met mijn huisarts.. Ik heb al zo lang een kinderwens... Nu ga ik mijn wens proberen te verwezenlijken.. Ik ben alleenstaand, 38 jaar en mijn klokje tikt ontzettend hard.. Nog steeds geen leuke man tegengekomen, dus waarom nu wachten op die ene leuke.. als ik het ook alleen kan??

Volgende week dinsdag afspraak dus bij de huisarts... Wat zal hij zeggen?